Gizarte-ekonomiaren eta gizarte-enpresen arteko beharrezko konbergentzia

14 ekaina, 2024 | Kategoriarik gabe

Nazioarteko erakunde garrantzitsuen zenbait dokumentuk gizarte-ekonomiako partetzat hartu dute gizarte-enpresa. Horien artean, hauek nabarmentzen dira: Europako Batzordearen Gizarte Ekonomiarako Ekintza Plana (PAES), LANEren eta NBEren ebazpenak, eta ELGEren gomendioa Ekonomia Sozial eta Solidarioari buruz.

PAESek azpimarratzen du gizarte-enpresak gizarte-ekonomiaren parte direla, eta LANEren ebazpenak barne hartzen ditu gizarte-enpresak, kooperatibak, elkarteak, mutualitateak eta fundazioak, ekonomia sozial eta solidarioaren osagai gisa. ELGEk lege-esparru egokiak diseinatzea gomendatzen du, forma juridiko desberdinak onar ditzaten, gizarte-enpresak barne.

Enpresa sozialaren kontzeptua laurogeita hamarreko hamarkadan sortu zen, Estatu Sozialaren krisiari erantzuteko, eta hainbat modutan zehaztu zen, herrialde bakoitzaren ordenamendu juridikoen arabera, hasi forma juridiko espezifikoak sortzen direnetik eta dauden forma juridikoak egokitzen diren arte. Europako Batasunak zeregin nabarmena izan du kontzeptu hori definitzeko garaian, eta gizarte-enpresak gizarte-ekonomiaren esparru zabalenean sartu ditu.

Enpresa sozialei buruzko legeak egin dituzten herrialdeetan, bi bide nagusi erabili dira: enpresa sozialentzako berariazko legeak sortzea edo lege horiek gizarte-ekonomiako legeetan integratzea. Ez dago forma juridiko bakar bat kooperatiba, mutualitate, elkarte, fundazio edo merkataritza-sozietate gisa jardun dezaketen gizarte-enpresentzat.

Oro har, gizarte-enpresak erakunde pribatuak, autonomoak eta Estatuarekiko independenteak dira, eta estatutuetan islatzen den lehentasunezko gizarte-xedea dute, eta interes orokorreko helburuak lortzeko baliabideen erabileran eraginkortasuna bilatzen duen eragiketa. Beren irabazien ehuneko bat berrinbertitu behar dute beren gizarte-xedean, printzipio demokratiko eta parte-hartzaileen arabera jardun behar dute, eta gobernantzaren gardentasuna bermatu behar dute.

Ezaugarri horiek gizarte-ekonomiaren eta gizarte-enpresen arteko konbergentzia berresten dute, eta iradokitzen dute gizarte-enpresek gizarte-ekonomiako erakunde gisa duten legegintza-aitorpena dela biderik egokiena.

Iturria: Deolinda Meira – Social Economy News